Sevdik mi ömrümüzce, sevginin ne olduğunu biliyormuş gibi. Hissettik mi güzellikleri, gözümüzün her gördüğünü gerçek sandığımız gibi. Kapıldık mı rüyalar aleminin büyüsüne, sanki içimizde kelebekler uçuşuyormuş gibi. Gökyüzünün bulutları kucaklaması gibi; sımsıkı sarıldık mı özlemlere, hayallerimize kavuşacakmış gibi… Kaç defa kaybolduk karanlık gözlerde, koşturup durduk yolumuzu bulacakmış gibi? Dokunduk mu hayat veren bedenlere, sonunda yok olup gideceğimizi bilmiyormuş gibi. Aslında aldandık bir çok güzelliğe, sevildiğimizi sandığımız gibi… Ama bir sonu olmadan devam ettik sevmeye, sevginin ne olduğunu doğru düzgün anlatamadığımız gibi…
Ne anlatın, ne söyleyin… Sadece hissettirin “hak edene” içinizdeki o kutsal sevgiyi, sevilmiyor olsanız bile. Aldırmayın sakın, size arkanızdan bakıp o gülenlere. Ve utanmayın, haykırın dünyaya “aşkınıza değer” şu iki sihirli kelimeyi, göğsünüzü gere gere…
SENİ SEVİYORUM.
Sevgililer günün kutlu olsun. (AE)

Sevgilerle…

“Onur SUSAN”