Nerdesin?

Yürürken en sevdiğim parçalardan biri eşlik ediyor bana, kalbimden geçenleri anlıyormuşçasına…

Kar yağınca nasıl da içimiz huzur doluyor değil mi? Kalbimiz de tıpkı bir kar tanesi gibi hafif, mutluluk dolu ritmlerle çarpar oluyor. Evet günlerdir gözümü bembeyaz sabahlara açıyorken, akşam karanlığının da güzelliği farklı oluyor haliyle…

Aynı yolu yürüyorum yıllardır. Her köşesi hatıra dolu, tutku dolu, özlem dolu, umut dolu…

Bir iş çıkışı yine elimde spor çantam, yine kulağımda hatıralara tat veren bir parça… Anılarımla baş başa, sokak lambalarının kar birikintilerine elmas parlaklığı verdiği bir akşamda. Tek bir eksik var ki; o da sen…

Yürürken en sevdiğim parçalardan biri eşlik ediyor bana, kalbimden geçenleri anlıyormuşçasına;

Bir nefes çektim sigaramdan
Daldı gözlerim
Aklıma yine sen geldin

Sessizce geçtim yine evinin önünden
Bugün yine
Hatıranla doldu gözlerim
Gelip kapını çalmak istedim

Nerdesin, çekilmez bu dünya sensiz
Nerdesin, mutlu musun bensiz
Nerdesin, bu sevda hepsinden başka
Nerdesin, yazık bu aşka
Nerdesin, bir başkasıyla…

Eski solgun bir resimde
Kaldı gözlerim
Ah aklıma yine sen geldin
Hatıranla doldu gözlerim

Nerdesin, çekilmez bu dünya sensiz
Nerdesin, mutlu musun bensiz…

Kalıyorum yine hatıranla baş başa bir yolun kenarında,
Karanlık sokaklar şahit geçen bunca zamana…

Nerdesin?

“Onur SUSAN”