Yeni yılın ilk paylaşımını yapmanın belki de en doğru anı. Ancak hemen belirteyim, biraz müzik ağırlıklı olacak.
Yeni yılın ilk paylaşımını yapmanın belki de en doğru anı. Ancak hemen belirteyim, biraz müzik ağırlıklı olacak. Sebebi de şu, 2020 yılında en çok dinlediğim parçaların bir derlemesi gibi olacak yazım. Ben bu parçaları dinlerken inanılmaz keyif aldım. Evet bir o kadar da anılara daldım. Hatta duygu patlamaları yaşadım. Belki de koca bir yıl boyunca aynı parçaları tekrar tekrar dinleyebilmemizin ardında yatan “gerçek” budur. Sizi bilmiyorum ama ben yeni parçalar keşfetmeyi bıraktım. Bana bir şeyler hissettiren şarkıları dinlemeye devam ediyorum. Pekala, fazla uzatmadan başlayalım o zaman.
Işıkları yakın, nedir bu giz?
Yokluğun da, sen de varsa, sen bu evde…
Ayrılmam, sarılırım hayallere
Ayrılmam, sevişirim özleminle…
Kaç geceme eşlik etti Aşkın Nur Yengi, inanın saymaya kalkmadım. Sessizce dinledim. Kimi zaman elimde kadehim, kimi zaman sadece yıldızları seyrederken.
Bir nefes çektim sigaramdan
Daldı gözlerim
Aklıma yine sen geldin…
Sessizce geçtim yine evinin önünden
Bugün yine hatıranla doldu gözlerim
Nerdesin, çekilmez bu dünya sensiz
Nerdesin, mutlu musun bensiz?
Nerdesin, bu sevda hepsinden başka
Nerdesin, yazık bu aşka
Nerdesin, bir başkasıyla…
Fedon’u çoğumuz Bodrum sahillerinin vazgeçilmez simgesi olarak hatırlarız değil mi? Beyaz gömlek, yanık ten, bembeyaz saçlar ve sempatik bir şarkıcı. Evet belki de öyle… Ama, “Nerdesin?” Şarkısını dinlerken aklınıza ne Bodrum gelir, ne güneş gelir ne de sahil… “Eski solgun bir resimde kaldı gözlerim, Ah aklıma yine sen geldin…”
Utanırım söyleyemem
Yaşadığım yalnızlığı
Kelimeler yetmiyor ki
Bu mu sevda dedikleri…
…
Ölümü bile göze aldım
Geliyorum sana çırılçıplak
…
Beni de al sen nerdeysen
Nefes almak bana sensiz yasak
“Paylaşırım yokluğunu, gecenin sessizliğiyle…” diye ne kadar da güzel söylemiş Soner Arıca. 90’ların saf ve temiz melodileriyle, duyguları notalara dökebilen enfes şarkılardan biri benim için. Gözlerinizi kapatın ve sessizce dinleyin.
Geceler hain düşman
Peşimde yalnızlığım
Sarıldım yokluğuna
Çaresiz karanlığa
Bu şarkının sözleri başlamadan melodisi bile sizi gecenin bir yarısı bilinmezliklere götürmeye yeter inanın bana. Deniz Arcak o kadar güzel söylüyor ki, kelimelerin melodiyle ve duygularla harmanı demeliyim. Aman ha, efkarlı ve elinizde şarap varken dinlemeye kalkmayın. Bir de içinizde özlem varsa…
Ben böyle yürek görmedim, böyle sevgi
Şimdi çocuk büyümekte günbegün
Bütün hüzünleri okşadı birer birer
Gizli bir ümide sarılarak biraz küskün…
“Beni tanıyan bilir, hiç büyüyemedim. Hep o çocuğu yaşattım içimde.” Dediğimde, aldığım cevap; “Çocuklar bir tık odundur ama zaten ya, netlerdir. Dolambaç, taktik bilmezler…” olmuştu… Geçen şu zamanda içimdeki o çocuk? Zeynep Dizdar çok güzel söylüyor. Dinlemenizi tavsiye ederim. Muhteşem bir parça.
Anladım, sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak
Her zaman böyle miydi? Bilmiyorum
Sertab yalnızlığın bir senfonisi olabileceğini mi göstermiş bize? “Acılar gözlerini dikmiş üstüme, nöbette…” Ya da ne kadar güçlü olmamız gerektiğini mi? Alışıyor değil mi her şeye insan? Alışıyor evet. Peki ya unutabiliyor mu? Asla…
O zaman yazımızı, son parçamızın muhteşem sözleriyle sonlandıralım;
Aşığınım yanında olamasam da,
Aşığınım sana dokunamasam da
Geri dönüş olmasa da,
Sonsuza dek aşığınım.
“Onur SUSAN”