Ah O Gözler

Gün ağarmadı bir türlü hayatımda… Bırakıp gittiğin o günün gecesindeyim. Söylediğin o sözlerin içindeyim. Keşke o gece dursaydı da kalbim, bu acıları aylardır çekmeyeydim.

Nasıl derler bilmem ki sevdiğim. Keyifle seyrederim hala o berrak güzelliğini. Sana kavuşmadıkça güneş doğmaz asla, bunu da çok iyi bilirim… Bu sebeptendir keşkelerim; hala Aralık ayının o ızdırap dolu gecesinin içinde hapsolmuş bir bedendeyim.

Ara sıra rüyalara dalar giderim. Sana sarılıyorken görürüm kendimi. Kaçamak bakışlar atarken o hayat veren gözlerine, sesini dinlerim sanki gerçekmiş gibi. Birden huzur kaplar tüm bedenimi, o an uyanırım yeniden, göz yaşlarımı siler ve yeniden kederlenirim.

Kapatırım gözlerimi; yer yüzünün bütün güzelliklerini hayal ederim. Sonra açar gözlerimi, avucumun içinde duran resmini seyrederim. Mukayese ederim hayallerimle seyrettiğim o güzelliği. Başlarım söylenmeye kendi kendime; Ah o gözler ki; düşlesende dünyadaki bütün güzellikleri, hiçbiri etmez o gözlerin binde biri… İşte o an nasıl da hasretini çekerim, bu diyarlardan yok olur giderim.

Ne zaman doğacaksın güneşim? Ne zaman kavuşacak sana ellerim?

Aşmak gerekse eğer dünyadaki tüm engelleri sevdiğim, sen iste yeter ki; senin için bu kalbi feda edeyim. Sanma ki her şey iki satır kelimeden ibaret… Çıkar dudaklarının arasından dilediğin sözleri; gör bak ne eyler senin için bu deli divane kalbim. İstersen bir deneyelim.

Günler, haftalar, aylar geçti güzel yüzlü sevdiğim. Sabret dedi yüreğim, unut dedi dost bildiklerim. Ama sen biliyorsun ben neler hissederim.

Gözlerin benim gözlerim,
Sözlerinse kaderim.
Kokun nefesim,
Varlığınsa her şeyim…

Sen iyi ol yeter ki, ben karanlığıma güneş gibi doğacağın o günü sabırla beklerim.

Sevgilerle…

“Onur SUSAN”