Bir hafta boyunca yaşadığım en ilginç anı veya olayları burada her hafta düzenli olarak sizlerle paylaşacağım… Umarım sizin için de, benim için olduğu kadar ilginç ve keyifli olur.
Bu hafta hafızamda kalan en güzel şey Sascha’nın yıl sonu merasimine gidip onu ve arkadaşlarını izlemek oldu… Üç, dört, beş ve altı yaş çocukların oluşturduğu bu grubun oyunlarını seyretmek insana apayrı bir huzur veriyor. Kreş’in okul öncesi dönemde ne kadar önemli olduğunu da bir kez daha anlamış oldum bu gösteriden sonra.
Peki gösterilerde Sascha ne yaptı? Onu da kısaca özetlemek istiyorum. Yelena yerimizi tam sahnenin önünde almış. İlk sıra protokol yani öğretmenlerin ve yöneticilerin koltuklarından oluşuyordu. İkinci sırada ise biz yer alıyorduk. Yani ufacık çocukların kabak gibi gözlerinin önündeydik. Sascha ilk oyunda sahneye çıktığında bizi göremediği için oyuna ve şarkılara eşlik etti. İkinci oyununda ise; oyun az bir ekiple yapılan oyun olduğu için gösteriye katılmak yerine koltuklara baktı ve bizi aramayı tercih etti. Zaten bizi görür görmez de utandı ve sessizce sahnede durdu ve bize bakıp bakıp gözlerini kaçırdı. O utanma hali bile mükemmeldi benim için. Bu durumu görünce Yelena ve ben hemen yer değiştirdik ve başka koltuğa geçtik. Diğer oyununda yine sahneden bizim koltuklara baktı başlangıçta. Fakat bu kez bizi göremedi ve oyununu güzel bir şekilde oynayıp tamamladı. Gösterilerin sonuna kadar kalamadım ancak bol bol video kaydetmeye fırsat buldum.
Muhteşem bir gösteri olmuştu benim için. Çocukların performansı harikaydı. O küçücük çocukların eğlendiğini görmek insana muhteşem bir huzur veriyor. O an herşeyi unutup o minicik sevimli çocuklara odaklanmak büyüleyici bir duygu…
Sevgilerle.
“Onur SUSAN”
Düşüncelerim ve Ben 