Bu arada APPLE’ım iyice eskidi. Artık ne bir güncelleme yapılıyor ne de yeni yazılımlara destek veriliyor. Çok ama çok sinir bozucu bir durum.
2010 yılına dönmek istedim bu kez… Dijital günlüğümü karıştırırken gözüme çarpan bu hatıramı sizlerle paylaşmak istiyorum… O günleri şöyle yeniden bir hatırlamak istediğimde, o günlerin aslında ne kadar da değerli olduğunu şimdi çok daha iyi anlıyorum. Tabi ki geçmişle yaşanmaz, ancak saygı duyulabilir… O güzel günlerimi burada anarak kendimce saygımı dile getirmek istiyorum. Hayat zevk aldıkça güzeldir…
” 28 Ekim 2010. Perşembe”
Bugün spora gitmeyip evde güzelce dinlenme günüm. Ben de haliyle spora gitmedim ve bu soğuk ve yağmurlu günde eve gelip dinlenmeyi tercih ettim. Aksi zaten pek mümkün olmazdı. Şimdi bilgisayar başında otururken Elena kesin salonda bana söylenip duruyordur. Aslında bir bakıma haklı da… Gerçi ben ondan birazcık bilgisayarı ödünç almak istedim ama o haliyle sinirlendi ve odadan çekip gitti. Galiba iyi oldu. Böylece bilgisayarda yapmam gereken bir kaç şeyi de tamamlamış oldum. Bu arada APPLE’ım iyice eskidi. Artık ne bir güncelleme yapılıyor ne de yeni yazılımlara destek veriliyor. Çok ama çok sinir bozucu bir durum. Ancak elden pek birşey gelmiyor. Hedefim 2 sene sonra yepyeni ve en son model bir APPLE… Şimdilik bu kadar yazmak yeter. Yarın mağazada sayım var ve hava yarında soğuk olacakmış… Umarım sayım erken biter ve zamanında spor yapıp evin yolunu tutarım. Şimdi sırada Elena’nın gönlünü almak var.
Elena’nın gönülünü alabildim mi, inanın hatırlamıyorum. Peki 2 sene sonra yeni bir APPLE cihazı alabilmiş miydim? Sanırım MAC Mini almıştım kendime. Ancak 2 sene değil daha uzun bir süre sonra almıştım. Olsun. En azından almışım. Ertesi gün mağazada sayım yapmış mıydık? Çok net hatırlamıyorum ama kesin yapmışızdır… Her şey bir yana yaşadığım her an bana tecrübe kattı bu hayatta…
Sevgilerle.
“Onur SUSAN”
Düşüncelerim ve Ben 