“Yaşamın ne yönde hareket ettiğini bilemediğimiz şu günlerde; kendinizle her baş başa kaldığınızda düşleyeceğiniz güzellikleriniz olsun hayatınızda…”
Benim için özel olan bu günde, belirli zamanlarda açıp okuduğum tarafıma söylenen yazıyı paylaşmak istiyorum sizinle. Umut güzeldir, umut yeşildir… Tıpkı bir bahar gibi…
Kadınım: An’da kalabilmek.. An’ı yaşayabilmek.. Akış’a kendini bırakabilmek.. Hayat akıp giderken planlar programlar şu zaman şu olurlar kendiliğinden şekil alıyor.. O şekil bazen tamamen değişiyor bazen yakınlarında seyrediyor hayalinde aklında olanın.. O akışa bıraktığında hayatının aldığı şekil seni huzurlu kılıyorsa doğru zamanda doğru yerde doğru insanlasın demektir.. Bazen zaman akarken en zor olan teslim olmak, bırakmak, özünü dinlemek olur.. Bir yerden hayatı mı kaçırıyorum dersin, doğru gerçeklikteki doğruyu sorgularsın.. Önünde atlamaya çalıştığın bi eşik bi engel yoktur yine de atlamaya çaba vermek zorunda hissedersin hayat hep zor olmak zorunda gibi.. Bazen değildir.. Zor olan beynine azcık mola verdirmek, yüreğinin sesini dinlemektir.. Dış dünyadan, insanlardan bağımsız istediğin gibi veya istediğinin ne olduğunun umrunda olmaması rahatlığı..
Sen yanındayken bile özlediğim.. Sesinde, kokunda, teninde, oluşunda huzur bulduğum.. bakışında mutlu olduğum.. İyi’kim..
Dünyadan beni kopardığın için, sebep umut ışık olduğun için, düşünmeme gerek duymadığım, bizim dışımızdaki zaman umrumuzda olmadığı için, akışta olmamı sağladığın için.. Teşekkür ederim.
“Umut ışıktır… Umut özlemdir… Umut sevgidir… Öyle değil mi rüyam…”
Sevgilerle…
“Onur SUSAN”
Düşüncelerim ve Ben 