Pazar sabahları çocukken hep kovboy filmleri izlerdim ailemle. Sanki bir gelenek gibiydi bu bizim için. Kahvaltımızı yaparken hem film izler hem de sohbet ederdik. Seninle de pazar günleri kovboy filmi izleme ritüelimiz olsun mu? (Ben pek kovboy filmi sevmem, ama neden olmasın? Denemeye değer…) Harika! O zaman başlangıç için kısa bir film araması yapalım mı, ne dersin? (Tamam, yap bakalım hayatım…) Bak bu mini bir diziymiş, 7 bölümden oluşuyor. Göz atalım mı buna? (Peki hayatım, izleyelim…) İsmi de ilginç… Godless. Tanrısız. Ya da Allahsız mı desek? (🎶Be Allahsız, be insafsız, be vicdansızın kızı be nankör kedi…🎶) Yapma Allah aşkına, arabesk şarkılar sana hiç yakışmıyor… Hem o şarkıda, “be Allahsız” kısmı yoktu… (Biliyorum hayatım, o kısmı ben ekledim, 🎶 be vicdansız, be insafsızın kızı…🎶) Lütfen bu işlenceyi daha fazla uzatma bir tanem. Hiç sevmediğim bir tarz bu. Haydi başlayalım şu diziye… (Başlayalım hayatım. 🎶Be vicsansızın kızı, be nankör kedi…🎶)
Beni takip edenler çok iyi bilirler… Her pazar günü tweet atarım… Ah o pazar sabahları yok mu diye. Aslında yukarıda hatıralarda kalan bu kısacık anı; pazar günlerime anlam katardı. O kadar güzel anılar var ki hayatımda, düşledikçe mutlu oluyor, hatırladıkça yüzüm gülüyor…
Ama sonunda hepsi tek bir “rüyada” son buluyor…
Sevgilerle…
“Onur SUSAN”
Bende atlara olan hayranligimi kovboy filmlerine borcluyum😊
BeğenBeğen
Çok güzelmiş 🙂 Harika bir kazanç olmuş diyebilirim
BeğenBeğen