Kısacık bir zamandı.
Sımsıcak bir rüyaydı.
Yalnızca parmak uçlarım hayattaydı…
Konuşmak yasaktı.
Cesaret bakışmaktı.
Dokunmak yeniden doğmaktı…
O yüz unutulmazdı.
O gözlerse yaşamdı.
Saç telleri hayat bağımdı…
Zaman yine durmadı.
Gerçek miydi yoksa bir rüya mı?
Biliyorum; o “AŞK”tı.
Sevgilerle…
“Onur SUSAN”
Onur Susan Blog 
Kısacık bir zamandı.
Sımsıcak bir rüyaydı.
Yalnızca parmak uçlarım hayattaydı… ozellikle bu bolumu cok sevdim. Yüreğinize sağlık
BeğenBeğen
Çok teşekkür ederim yorumunuz için… Aslında bu bölüm “yaşanan” bir anı temsil ediyor. Ben de çok seviyorum.
BeğenBeğen
çok başarılı tebrikler..şiir yazan insanlar iyidir…
BeğenBeğen
Çok teşekkürler… Şiir yazan insanlar ne kadar iyidir bilemiyorum ama, seven insanlar iyidir diyeyim ben…
BeğenBeğen
Daha çok şiir yaz.
BeğenBeğen
Bazen boş boş duvarlara bakıyorum Eda. Donup kalıyorum. Bazen de bir şeyler karalayabilecek gücü kendimde bulabiliyorum. İnan bana şuraya yazdığım iki satır hayatımdaki çok büyük duygu patlamalarına örnek teşkil ediyor. Ama o duyguların hissettirdiğinin yanına bile yaklaşamıyor. Anlayabildiğini biliyorum…
BeğenBeğen
Anlıyorum…
BeğenBeğen