Bak Sırdaşım

Hiçbir zaman söyleyemeyecek bana derdini,
Çoğu zaman omuzlarında bir tek ben,
Bazense iki beden…

Az kelimelere dökmedim sırdaşımı bu sayfalarda sizlere. Aslında onun öyle bir özel yeri var ki benim hayatımda, çok defa dinledi beni inanır mısınız en kederli günlerimde. Çok defa kalbimi açtım ona, sevdiğim benden kilometrelerce uzaklarda iken, bazende onlarca adım uzakta sırdaşımla beraber olduğumdan habersiz hayatına devam ederken.

Kimi zaman zifiri karanlıkta döktüm içimi sırdaşıma, kimi zaman güneşin altında. Kimi zaman soğuktan içim titredi onunla dertleşirken, kimi zaman da tebessümüme sessizce karşılık verdi, kirpileri seyrederken. Bazen duygusal anlarıma şahitlik etti, bazense ayrılığın en acı anlarına… Hiç sesini çıkarmadı günler, haftalar, aylar geçip giderken.

Dün yine beraberdim sırdaşımla. Kısa bir yalnızlık geçirdik birlikte, yaklaşık yirmi dakika boyunca. Yukarıda yine güzel sevimli bir güneş parıltısı… Ama belli etmeden de insanı titreten bir rüzgar. Ne konuşacağımı biliyormuş gibi, yine sessizdi. Neden orada olduğumu biliyormuş gibi yine benim konuşmamı bekledi. Aslında haksız da değildi.

Hayal değil gerçekti dedim ona,
Bir ten, bir nefes, bir hayat dedim,
Cevap vermedi yine bana.
İnanıyorum, hissediyorum, görüyorum dedim,
Sevgi o, tutku o, büyülü bir aşk o; dedim,
Bekledi sessizce, tepki vermedi yine bana.

Kızmadım yine de sırdaşıma… Her seferinde omuzlarında taşıdı beni, ona her kalbimi açtığımda. Her seferinde dinledi beni tek bir serzenişte dahi bulunmadı bana. Her defasında anladı derdimi. Ancak hiçbir zaman cevap veremedi. Eğer dile getirebilseydi neler söyleyeceğini; eminim şu sözleri bana söylerdi…

Hayallerinin peşini asla bırakma. Kalbindeki sevginin sana gösterdiği yoldan asla başka yöne sapma. Sevdiğin için, aşkın için, hayatının anlamı için; elinden geleni ardına koyma.

Ah be sırdaşım;
Bilsen ki her gece kimin hayaliyle uykuya daldığımı.
Keşke görebilsen sabahları gözümü açtığımda ilk olarak hangi gözlere baktığımı.
Keşke hissedebilsen kalbimdeki aşkın amansız savaşını.
Duyabilsen keşke günlerce kimin ismini sayıkladığımı…

Belki o zaman daha iyi anlardın, “AŞK” denilen şeyin “UMUTLARI” ölümsüz kıldığını.

Sevgilerle…

“Onur SUSAN”