Söz Dinlemiyor Bu Kalp

Aylardır söz geçiremiyorum bu kalbe.
Her saptığım yolun uçuruma gittiğini bildiğim halde.
Anlatamıyorum can evime bu derdi.
Sor istersen yukarıya;
Nasıl bekliyorum her gece senden bir haber.
“Gitti o yar” diyorum sağır olmuş kalbime,
Sanki beni duyuyormuş gibi;
“Ya o yaşananlar” diyor, bir de üstüne anıları ekleyerek.
Tükendim artık diyorum her gece,
Unutacak duruma geldim o gözleri diye haykırıyorum,
“Sabret” diye yalan söylüyor bana her seferinde.
Gözlerim nasıl arıyor hala seni karanlıkta?
Sözlerim nasıl çıkıyor hüznümle bir arada.
Aşk diyor bana; seni her hayal ettiğimde.
Duyacak bir gün sesini diyor,
Yolun sonunun hüsran olduğunu bile bile bana.
Sevgili değil yar diyorum ben artık sana,
Elveda demeye yeltenirken her defasında;
Yaralı kalbim giriyor yine araya.
Söz dinlemiyor bu kalp be kadın,
Kavuşacağını düşünüyor her atışında.
Aylar, haftalar, günler değil; doğru anla!
Her çarptığında…

Ben söz dinletemedim, sen yok olduğundan beri.
Sen bir şeyler yap ne olur;
Yalnızlığa alıştırma bu kalbi.

Sevgilerle…

“Onur SUSAN”