Beyaz bir gül misali; onu derin derin içine çekince, bedeninin her hücresinde yaşamı hissediyorsan sen. Dokunduğunda saçlarına, yetmiyorsa sevmek her telini ayrı ayrı, son bulmak istemiyorsa buseler. Baktığında o büyülü gözlere; gerçek değil rüya ise, volkan olmuşsa kara bir sevda yüreğinin çiçek açan bahçelerinde. Kavuşunca elin onun eline, diz çöküp önüne af diliyorsa mevsimler. Varlığı sana hayat, yokluğu büyük bir ızdırap…
Sen ki arafta med cezir olmuşsun, farkında değilsin meğer…
“Gözleri cennetim, sözleri oldu cehennemim. “AŞK” diye ismini bildiğim, nefesimdi her anını içime çektiğim…”
Düşüncelerim ve Ben 
kaleminize sağlık aşkı yaşamayan bilemez…
BeğenBeğen
Kesinlikle öyle… Çok teşekkür ederim yorumunuz için…
BeğenLiked by 1 kişi