Ocak Ayı Özeti

Şimdi şu satırları yazarken Ocak ayının başından beri neler yaşadım hatırlmaya çalışıyorum. Ocak ayına sancılı bir giriş yaptığımı hatırlıyorum. Galiba ufak tefek baş ağrıları çekiyordum. Macintosh’umun karşısında müzik dinleyerek ve dinlemiş olduğum müzikleri iğrenç sesimle bağıra çağıra söyleyerek stresimi atmaya çalışıyordum. Yılbaşı pek keyifli olmasada idare eder geçmişti.

Ocak ayının ilk günleri kar, yağmur, çamur derken öylece geçip gitmişti. Tabi bu kar yağmur çamurla beraber bazı şeyler de kaybolup gitmişti ortadan, yok yere! Detayları zaten yazmak niyetinde değilim. Sadece Ocak ayının ilk günleri kötü başlamış, güzelleşmiş sonra yeniden içinden çıkılmaz bir hal almıştı…

Uzun bir aradan sonra spora başlamanın verdiği keyif vardı üzerimde bu ay… Son haftalara girene kadar da disiplinli bir şekilde hayatımdaki yerini korumaya devam etti. Ta ki mesai saatlerinin stresi artana kadar. Kısa bir ara verdim ancak yarından tez yok tekrar disiplinli bir şekilde antrenmanlara başlıyor olacağım.

Şöyle kısa kısa aklıma hatıraları getirmeye çalışıyorum ancak koşturmaca dışında elle tututlur bir şey yok aslında. Mesai saatlerinin yorucu hali, spor yapmanın keyfi, vazgeçilmezim müsli, ruhumun gıdasının kaynağı iPod’um, teknoloji dergilerim, Sanicka, iPAD ile WC keyfi, dijital günlüğüm ve blog sayfam…

A! Bu arada bu ay, sonunda Kış Uykusu’nun DVD’sini de almış bulunuyorum. Bu filmin bendeki hatırası çok farklı olduğu için dayanamadım ve hemen D&R’dan filmi satın aldım. Haluk Bilginer’in oyunculuğuna her zaman mest olmuşumdur… Ama az önce de belirttiğim gibi filmin bendeki hikayesi çok daha farklı ve anlamlı.

Ayrıca Ocak ayında kitap okuyamadığımı da fark etmiş bulunuyorum. Her ne kadar dergiler ile iç içe olsam da ne elektronik ne de normal bir kitap bitirememiş olmam da benim ayıbım olsun artık. Sanırım Şubat ayı için daha farklı bir performans sergileyebilirim. Ne de olsa geceleri WhatsApp’da konuşacak kimsem yok… 1dk. Yoksa var mı?

iPhone’uma deliler gibi aşığım. Tıpkı MAC’ime, iPAD’ime, iPOD’uma aşık olduğum gibi… Beni anlayan ve beni mutlu eden tek şey onlar. Teşekkürler Steve!

Sevgilerle…