
Aralık ayında; “şurada yeni yıla ne kalmış ki?” dememin üstünden koca bir “ay” geçip gitmiş zamanın farkında bile olmadan. Hayatımı, son zamanlarda o kadar sadeleştirdim ki, sanırım artık mutluluğu ve huzuru geç de olsa bulduğumu düşünüyorum. Yalın bir anlayışla, yoğun bir tempoyla günlerim keyifli ve motive edici bir şekilde geçip gidiyor… Tabi bu demek değil ki; değeler anlamını yitiriyor. Hiçbir zaman…
Geçmiş zamanlarda yazdığım şiirlerden birine denk geldim yine bilgisayarımda belgelerimi kurcalarken. Duyguların en yoğun halini yaşadığım onca güzel günlerimi kelimelere döktüğüm o umut dolu günler… Hatıralarımın rüyalarıma hayat verdiği o güzel günler… Hayat güzel… Anılarla güzel, umutlarla güzel, özlemlerle güzel, düşlerle güzel, “var olduğunu bildiklerinle” güzel.
EFKAR
Yine gecenin bir yarısı
Dört duvar arasında
Belirsiz mum ışığı,
Aydınlatır soluk alevi
Kalpteki görünmez yarayı…
Ne rüyalar son buldu geçen bunca yılın ardından, ne de umutlar soldu; sonbahar yaprakları misali uçup gitse bile kopan dalından… O kadar güzel duygular kaldı ki geriye, cana can katan rüya bakışlardan.
Yazıların çok gğzei ve anlamlı..
BeğenBeğen
Elinize sağlık…
BeğenLiked by 1 kişi
Teşekkür ederim.
BeğenBeğen