Fotoğraflarım ve ben… Bakalım bu fotoğrafın kısa hikayesi neymiş?
Neyse tipim ve yüz ifadem hakkında yorum yapmak istemiyorum. Çirkinliğim hakkında da lütfen yorum yapmayın, rica ediyorum 🙂 Onurun Düşüncelerini takip ediyorsanız biliyorsunuz; eski fotoğraflara dönüp dönüp bakarım… O anıları hafızamı zorlayarak yeniden yaşamaya çalışırım. Kimisi çok huzur verici olur, kimi de can yakıcı… Bu kez can yakan fotoğrafları es geçip yüzümde gülücükler oluşturan fotoğraflara göz attım ve karşıma bu fotoğraf çıktı…
Hikayeye gelirsek; Mertcan efendi kendisine scooter almıştı. Sağolsun akşam spor kulübünü kapattıktan sonra motorun arkasına beni atar, pıtı pıtı evime kadar bırakırdı. Bir süre sonra baktık ki; Mertcan efendi kız arkadaşından çok beni motoruna bindiriyordu… Bu böyle olmayacak dedik ve bana da bir scooter satın aldık. Tabi ehliyet hak getire… İşte bu da Mertcan efendinin iPhone’unun kadrajından benim motorumu aldığımız günün ilk karanlık gecesinden bir kare.
Bu gece Mertcan efendi ile bayağı bir yolculuk yapmıştık. Saatlerce sokak aralarında, ana yollarda motor sürmüş benim bu bisikletten kullanması daha kolay scooter’a alışmamı sağlamıştık. Bundan sonraki zamanlarda da zaten Mertcan efendi ve kız arkadaşlarımız ile (evet o zamanlar biseksüel, ama lezbiyen yönü ağır basan bir kız arkadaşım vardı…) bol bol gezip tozmuştuk.
Yazının başında bu kare ile ilgili yorum yapmak istemiyorum demiştim ama dayanamadım ve yapıyorum. Yüz ifademin böyle iğrenç olmasının sebebi şuydu…
Mertcan efendi artık senin beline sarılmaktan kurtuldum. Beni çok ararsın 🙂
Eh. Sonuçta yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen bir arkadaşım ile aramızda geçen iğrenç diyaloglardan biriydi işte…
Mertcan efendiye kocaman sevgiler. Zaten bu yazıyı hazırlarken kendisine Whatsapp’dan patlıcan emojisi göndermiş bulunuyorum.
Sevgilerle.
“Onur SUSAN”
Düşüncelerim ve Ben 