Yaşadığım en ilginç anı veya olayları burada düzenli olarak sizlerle paylaşacağım… Umarım sizin için de, benim için olduğu kadar ilginç ve keyifli olur.
Dışarıda buz gibi bir hava var… Sağ omzuma yüklediğim spor çantam, eve yürürken yorgunluğumun da etkisiyle sanki dengemi bozuyormuş gibi hissetmeme sebep oluyor. Sol elimi montumun cebine sokuyorum. Ancak sağ elim açıkta. Rüzgarı yedikçe biraz daha fazla sızlıyor.
Eve varır varmaz dolaptan atıştırmalık bir şeyler çıkarıyorum kendime. Ve yanına da bir bardak viski… Yine onu hatırlatan hüzünlü bir şarkı eşlik ediyor masama. Yetmiyor tabi bir bardak, ekliyorum yenisini şarkı bitmeden.
Gelmesini beklediğim bir saat var, bekliyorum heyecanla evin içinde. Gelse de o saat çıksam hemen yola diyorum. Ve yine çalmaya başladı beraber dinlediğimiz o hüzünlü parça. Demişti ki bana; bu şarkı sözlerinden çok daha farklı bir şeyi anlatıyor aslında…
Yavaş yavaş üstümü giymeye başlıyorum. Saat 23:30 olmuş bile… Yirmi dakikam var ama duramıyorum evin içinde. Elimde tek bir gülle atıyorum hemen kendimi zifiri karanlığın içine. Kapıdan çıkar çıkmaz soğuğu bedenimde hissediyorum tabi. Ama ne fark eder…
Planladığım saatten önce varıyorum gitmem gereken yere. Oturuyorum bankın üstüne. Saat 23:40 olmuş. 20 dakika sonra merhaba diyecek herkes yeni umutlara, hayallere. Acaba diyorum kendi kendime; 2019’a bu şekilde gireceğimi koca bir yıl düşünsem tahmin edebilir miydim?
Gülüyorum sessizce.
Sokak lambasının aydınlattığı bu güzel mabedimde, birden havai fişekler eşlik etmeye başlıyor hayallerime. Ardı ardına her yerde patlamaya başlıyorlar, rengarenk… Karanlık gökyüzü aydınlanıyor durmadan, etrafta sesten korkan, kaçışan köpekler… Bir bakıyorum ki 5 dakika var 2019’a merhaba demeye…
Anlıyorum o an 2019’a girmek için kurduğum hayallerin gerçekleşmeyeceğini… Havai fişekler çoğalmaya başlıyor, telefonumun ekranına bakıyorum, artık son saniyeler…
Dileğimi tutuyorum yalnız başıma mabedimde otururken; gözlerimi kapatıp onu yanımda hayal ederken…
Sevgilerle…
“Onur SUSAN”
Düşüncelerim ve Ben 