Teşekkürler

Bugün dilim döndüğünce saygı çerçevesinde hayatıma giren çıkan bazı insanlara teşekkür edeceğim… Kimisi uzun süre hayatımda yer edinmişken, kimisini görmediğim halde, kimisi de bana acı vermiş olmasına rağmen kısa bir şekilde hepsine seslenmek istiyorum.

Neden mi bu gün? Çünkü bugün hayatıma yeni bir beyaz sayfa açtığım bir gün… Hala omuzlarımda belirli bir yükün olduğu ancak bazı sorumluluklarımdan da ciddi anlamda kurtulduğum bir gün. Hem de RESMİ olarak onaylanmış bir gün bugün.

14 Temmuz 2016 Perşembe… Anı defterime kalın fontlarla not alacağım özel bir gün. Umarım gelecek hayatımda bana pozitif etkileri negatif etkilerinden çok daha fazla olan bir gün olur bugün. Evet fazla uzatmadan kısa kısa teşekkürlere geçmek istiyorum. Neden teşekkür etme gereği duyduğumu bilmiyorum. Ya da ettiğim insanların zerre umrunda olur mu onu da bilmiyorum. Ama içimden geldiğince minnetlerimi onlara sunmak istiyorum.

İlk teşekkürümü orta okul 1’den beri can dostum olan Ebocuk’a sunmak istiyorum. Hiç bir çıkar ilişkisi olmadan iyi kötü her günümde elinden geldiğince benim yanımda olan ve bana destek olan kardeşten öte Ebocuk’a ne kadar teşekkür etsem azdır. Ona sadece şu cümleyi yazsam zaten içimdeki duyguları anlayacaktır. Wolooo Wolooo !

Hayatınızda bir kez dahi görmediğiniz fakat onunla istediğiniz zaman dertleşebildiğiniz ve sanal da olsa sürekli sizin yanınızda olan biri hakkında ne söyleyebilirsiniz? Kelimeler eminim az kalır. Eda’ya son zamanlarda moralim inanılmaz bozukken bile bana sürekli destek olduğu için binlerce teşekkürümü sunmak istiyorum. 

İş hayatım boyunca bir çok insanla çalıştım. Mükemmel yöneticilerim ve ekip arkadaşlarım oldu. Hepsine zaten ayrı ayrı teşekkür etmek istiyorum. Fakat burada özel olarak Dou bey’e ayrıca teşekkür etmek istiyorum. Mesai sürecim boyunca bana sürekli takılarak ve benimle uğraşarak beni motive etmeye çalıştığı için ona da minnettarım. Her ne kadar yer yer ciddi anlamda benimle uğraşsa da…

Yulia… Son 1 ayda bana sadece acı yaşatan, fakat boşanma sürecimin hızlanmasına katkıda bulunan, aslında boşanma sürecimin bu denli çabuk bitmesine sebep olan bu ruhsuz kadına da teşekkürü bir borç bilirim. Eğer sen olmasaydın hayatımda bu yeni sayfayı açmam belki de çok daha uzun sürecekti. Her neredeysen mutlu ol!

Mertcan efendi… Motoruyla beni pır pır evime bırakan, elinde iPhone ile durmadan Pokemon avına çıkan ve bana sürekli Dul diyen, hatta demeyi bırakıp iPhone kişi listesine beni; “Dul Onur Susan” olarak kaydeden Mertcan efendiye de ayrıca teşekkür etmek istedim. Eskiden çok güzel otobüs sefalarımız olurdu onunla.

Ne alaka diyebilirsiniz ama beni Apple’a aşık eden Çonço Kenan’a da yeniden teşekkür etmek istiyorum. Yıllar yıllar önce bana iPod Shuffle 1’i gösteren ve Apple’ın nasıl mükemmel ürünler tasarladığına beni ikna eden ve büyük bir Apple aşığı olmama sebep olan arkadaşıma da yine teşekkür ederim.

AJ77… Hayatımda ilk kez bana terk edilme acısını yaşatan bu kadına da teşekkür etmesem olmazdı. Tatmadığım bir çok tecrübeyi bana kattığın için sana da teşekkür ederim.

Yelena… Kocaman bir 5 yıl içerisinde acısıyla tatlısıyla bana yaşattığı her şey için ona da teşekkürü borç bilirim. Bana kattığı onca tecrübelere ve hayatın gerçeklerini görebilmemi sağladığı için…

Ailem. Onların yeri o kadar ayrı ki… Onlara sayfalarca yazsam azdır. Hepsini tek tek, ayrı ayrı çok seviyorum.

Aslında teşekkür listesi o kadar çok uzar gider ki… Sadece yeni bir başlangıca adım atmışken, bunun vermiş olduğu heyecanla ilk aklıma gelenlere kısaca teşekkür etmek istedim. Çünkü hayatıma giren çıkan herkes bana o kadar çok şey kattı ki… Hepsinin yeri ayrı. Hepsine binlerce teşekkür ederim.

Sevgilerle…