Genellikle gecenin karanlığında gelir. İçten içe fark ettirmeden… Kısmen hissedersin keskinliği, netliği. Ansızın zerk ederken zehrin o huzur dolu serinliği, kafanda döner dururken seçemediğin o yüzler. Zorlarsın tüm bedenini, benliğinle beraber, kelimelerle o sesler? Seçemediğin; karşındaki tüm benlikler, yansımanla beraber aslında sen değiller. Hayaller kurduğun o kişiler, yavaş yavaş artık seninler. Bedenin titrerken kan ter içinde, sessizlik çığlıklarla bölünürken. Gerçekle hayali dahi ayırt edemezken…
Onur Susan Blog 