Nasıl doldurmak isterseniz, size kalmış. Upuzun boşluklar, aralarda anlamlı ya da anlamsız kelimeler, tamamlandığında ortaya çıkacak değerli ya da değersiz cümleler… Kısacası; hayat. “Özgür”(sünüz!) Hangi kelimeyi yazmak isterseniz onu yazın. Engelleyen yok. Cümlelerin bütünlüğü, anlamı, bir fikir sunup sunmadığı tamamen size kalmış. Sizin için veya bir başkası için değeri olup olmadığı asla önemli değil. Tüm o boşlukları hiçbir endişe gütmeden dilediğiniz şekilde doldurun. İster kurşun kalem kullanın; sonradan geriye dönüp silemeseniz bile. İsterseniz de silinmeyeceğini bildiğiniz için mürekkep kullanın. Ne fark eder ki? Bir kere başladınız doldurmaya. Hatta yazarken sonraki boşlukları nasıl doldurabilirim diye planlar bile kurmaya başladınız… Ama farkındasınız değil mi; ne yazarsanız yazın, o başlangıçtaki kelimelerin oluşturduğu anlamdan çok da uzağa gidemediğinizi anlıyorsunuz bir şeyler karaladıkça. Nerede peki bunun özgürlüğü? Yine ortaya çıkmadı mı o gizli tutku, bağlılık? Ya da bağımlılık. Kimilerine göre saplantı, kimilerine göre anlamsızlık? Demediniz mi hiç; keşke o ilk boşlukları daha farklı kelimelerle doldursaydım? Neyse; boş verin gitsin… İstediğiniz kelimeleri yazın, istediğiniz devrik cümlelerle hayatınızı tamamlayın. Bu hikayenin tek bir ana başlığı var! O başlığı da siz zaten hikayenin başladığını fark etmeden attınız. Geriye kalanların hepsi; sizin kendinizi kandırmaya çalışmanızın bir tekrarı sadece.
Düşüncelerim ve Ben 