Belki de en kısa yazılarımdan birini yazacağım uzun zaman sonra… Aylardır o kadar yoğun bir tempo içerisindeyim ki, iki satır yazı bile yazamıyorum özlemini çektiğim bu sayfalara…
Karşındaki birine insan gibi davranmak zor mudur? Ya da onu bir “hiçmiş” gibi görmeye çalışmak insanlık mıdır? Yok yere iftira atmak? Olmayan şeylerle yargılamak? Onu infaz etmek; ama ortada bir yanlış yokken infaz etmek?
İkili ilişkilerde (arkadaş ya da sevgili) yaşanan bu akıl almaz yanlışlıklar hakkında aylardır hep düşündüm durdum. Kendi yaşadıklarımı, çevremde yaşananları gözlemleyip, bir sonuca ulaşmaya çalıştım… Fakat nafile!
Sonunda hep aynı noktaya vardım;
İnsan olmak bu kadar mı zor?
Vicdan yoksunu, ruhunu kaybetmiş insanların var olduğu bir dünyada sanırım “insanlığın” açılımı zaten yukarıda yazdıklarım olmuş.
Sevgilerle…
“Onur SUSAN”
‘Cehennem başkalarıdır.’
Jean Paul Sartre
BeğenBeğen
Daha güzel özetlenemezdi. Peki ya cennet?
BeğenBeğen
Sevgi
BeğenBeğen
Sevgi??? Fazlasıyla verdiğimizin karşılığı her zaman hüsran olan sevgi mi?
BeğenBeğen
Sevgi eşsizdir zaten karşılığı yoktur.
BeğenBeğen
Gerçekten karşılığı yok… Uzun zamandır şahit oldum… Teşekkür ederim güzel yorumların için ziyaretçilerin en özeli.
BeğenBeğen