Kısacık yorumların içinde derin anlamlar aramaya ne dersiniz?
Her seriye kısa bir giriş yapmıştım öyle değil mi? Bu bölümü hayata geçirme sebebim daha dün gibi aklımda. Hayatımın en işkenceli günleri diyebileceğim bitmek bilmeyen ayları geride bıraktığım bu zamanlarda, hala neden geceleri kabus görmeye devam ediyorum bunu da çözebilmiş değilim. Neden o yüz hala rüyalarıma giriyor anlayabilmiş değilim. Neyse ki hayat hep vicdansızlardan yana. Ne demiştim biliyor musunuz (AY)lar önce; “Lütfen elini vicdanına koy…” Kime demiştim biliyor musunuz (AY)lar önce…
Evet Ağustos ayında yeni bir keşifle başlayamayacağım ancak güzel bir öneri ile giriş yapabilirim diye düşünüyorum. Spor sektöründe çalışıyor olmanın verdiği ayrıcalık ile, kulüpte bir kaç üyemiz ve eğitmen arkadaşlarımla birlikte c.tesi günleri sabahın erken saatlerinde (06:00) Belgrad koşusu düzenlemeye başladık. Neden böyle bir öneride bulunmak istediğimi kısaca özetlemem gerekirse; yaz aylarında İstanbul’da yapabileceğiniz güzel bir spor aktivitesi (sonrasında boğazda ekiple beraber kahvaltı da 6K koşmanın ödülü oluyor) ve kesinlikle üyelerinizle beraber kaynaşmanız için hoş bir bahane. Bir de koşu sırasında parkurda karşılaştığınız eski dostlarınız oldu mu, bu koşular tadından yenmiyor haberiniz ola. Evet; keşif olmadı ama sağlığınız için yaz aylarına uygun çekici bir öneri oldu kabul edin.
Wakeboard… Bu da keşif değil öneri. Daha önce İzmit’de eski kulübümdeki arkadaşlarımla gittiğim bu mekana şimdi de yeni kulübümdeki arkadaşlarımla gittim. Ve yine düştüm düştüm düştüm. Sonra ne mi yaptım? Tıpkı daha önceleri yaptığım şeyi. Puflara oturup Wakeboard yapanları izledim. Bizim gittiğimiz mekanın adı Gölkay. Eğlenceli bir aktivite olarak listenize ekleyebilirsiniz diye düşünüyorum. Ancak bana kalırsa, sessiz bir ortamda kitap okumayı bu adrenalin dolu aktiviteye tercih edebilirim. Şu su sporlarını neden sevemiyorum anlayabilmiş değilim.
Sonunda senelik iznimden bir miktar kullanma ayrıcalığına kavuşabildim. Her sene olduğu gibi bu seneyi de ailemin yanında Çanakkale’de geçirdim. İstanbul’un sinir bozucu stresinden bir müddet uzaklaşmak o kadar iyi geliyor ki bunu eminim kelimelere dökemem. Denizin havası, geceleri dalgaların sesi, gökyüzündeki yıldızların güzelliği, ve bol bol kitap kahve… Üçüncü öneri oldu farkındayım. Hocanın dediğini yap, yaptığını yapma derler. Ancak sessiz bir mekanda dinlenme önerimi kesinlikle uygulayın.
Ve işte güzel bir öneri daha. Ancak bu öneri öncesinde kitap kurtlarından özür dilemek istiyorum. Ben çok geç keşfettim farkındayım. Evet önerime giriş yapıyorum. İhsan Oktay Anar… Tabi ki severlerin aklına hemen Puslu Kıtalar Atlası geliyor. Ve haklılar da. Tam bir başyapıt. Muhteşem bir anlatım dili, muhteşem bir hikaye. Tek kelimeyle harikulade. Ben yazım sırasına göre İhsan Oktay Anar’ın üç kitabını bitirdim. Puslu Kıtalar Atlası, Kitab-ül Hiyel, Efrasiyab’ın Hikayeleri… Tabi ki kısa bir ara verip diğerlerini de bir solukta okuyacağım. Kitap severlere, ancak henüz bu kitapları okumayanlara tavsiye olunur…
Ağustos ayının sevdiğim şarkısına geçelim o zaman. Geleneğimize devam etmeden olmaz. Bu ay bol bol dinlemesem de en kötü üç günde bir dinlemişimdir. Çünkü her dinlediğimde aklıma kısacık bir anın gelmesine sebep oluyor. Hemen o ana gidiyorum; gecenin bir yarısı, gözlerim tavandaki lambayı seyrederken yanımdaki kadına söylediğim bir kaç kelime… Tabi elimdeki telefonumda da bu parça çalıyor o an… Şarkımız; “Beni Hatırladın mı?” Cem Adrian, Birsen Tezer. Güzel bir düet. Ve sözleri. Özellikle en sevdiğim bölümü de;
Beni hatırladın mı?
O rengarenk rüyalarımın hırsızı,
Hatırladın mı bıraktığın kabusları…
Sevgilerle…
“Onur SUSAN”
Düşüncelerim ve Ben 