YALAN

Senin yanındaki huzuru sevdim ben adam.. O huzurun içinde dert yok, acı yok, üzüntü yok, acaba mı yok, keşke yok.. Mesela keşke yok derken düşündüm de keşke ayrılmasaydık keşke biz neyiz diye sorduğumda o cevabı vermeseydin demiyorum.. Vakit buymuş.. Vakit bu acılarla deneyimlenme vaktiymiş meğer… Her insan için farklı olan acıyı biz de farklı yaşayıp bu zamana ermişiz.. Ondandır ki keşke bile yok.. İyiki var, umut var.. Bazen çok zordur o umudu yeşertmek.. Bazen gelmeyecek sanırsın yok olanı.. Bazen bir girdaptasındır yolun sonu karanlıktır. Diptesindir iki halde de. Bir ışık görürsün; o sana umuttur… Karşındaki için de daha farklı umuttur. Ama umut yeşildir, bahardır, bazen ilk bahardaki bir ağaç gibi hassas ama güçlü; tutanmak için sebebi var çünkü yaz var önünde, bazen sonbahar gibi güçlü ama kışa geldiği için kırılabilir… Umut iyi gelir. İyi geldin adam. Hoş geldin sevgili… Bende başımı omzuna yaslamaya, hayata yeniden başlamaya, bağında bahçende pınarlarında içimi yıkamaya geliyorum… Umuyorum ki hayat bana bu umuttan kopacak acılar deneyimletmez. Umudum senin aşkın… Ona tutunmaya geliyorum!

Siz hiç, her gece bu satırları okuyup gözlerinizi yalnızlığa kapattınız mı?