Nefes

Bu kez daha fazla heyecanlanmaya başlıyordum.
Rüyadaki bu bedeni tanımaya çalışıyordum.
Ve evet onu tanıyordum.
Ama gerçek olmadığını da biliyordum.
Bir rüyaydı bu sonuçta.
Bazen dokunuyordum ona.
Hem huzur doluyor, hem de korku doluyordu bedenim.
Huzur ona her dokunduğumda.
Korku geçen her dakikada.
Ve ardından derin bir nefes daha…
Bazen kısık bir ses duyuyor gibi oluyordum.
Şu kapkaranlık odada.
Cevap veriyordum,
Sımsıkı sarılıyordum ona.
Sanki gözlerimi açınca kaybolacakmışçasına.
Yalvarıyordum rüyamda Tanrıya.
Sakın beni bu rüyadan, ne olur uyandırma!

Sevgilerle…

“Onur SUSAN”