Yorucu Bir Şubat Ayı

Bu kadar yorucu bir ay daha geçireceğimi hiç düşünmezdim… Adrenalin, satış stresi, yoğun antrenman programı derken yine koca bir ayın sonuna gelmiş bulunduk.

Bu ayın aslında en hoşuma giden günlerinden biri; ailemin yanıma gelmesi ve Sanicka’nın yaş günü oldu. Doğum gününde aklıma 1 sene önceki günler saniye saniye, bir film şeridi misali geliverdi. 1 sene önce KTM’de Tanzer ile beraber o iğrenç gazinoda saçma sapan TV kanallarına bakıp, bir an önce akşam olmasını ve o iğrenç koğuşlardaki yataklarda uyuyup sabahın bir an önce gelmesini bekliyorduk. Zaten 10 günlük doğum iznimin 1 günü alınan geç tarihli bilet yüzünden heba olmuştu. Bir de KTM denen o iğrenç yer ve saçma sapan kurallar işin içine girince beklediğimiz o 1 buçuk gün bize ızdırap olmaya yetmişti… He bir de o iğrenç mekandan minibüs ile çıkıp gitmenin verdiği buruk bir keyif vardı ki onu anlatmak biraz zor. Neden mi buruk bir keyif? Az önce de belirttim ya, 10 gün sonra yine dönecektim oraya… Allah’tan dönüşte akıllılık ettim de birliğime teslim oldum. Yoksa KTM derdi bitmek bilmezdi.

Şimdi Şubat ayından bahsederken 1 sene önceki askerlik anım nasıl aklıma geldi bilmiyorum. Psikolojim hala düzelememiş belli ki. Şubat ayının bir diğer yorucu yanı da antrenmanlarım oldu. Ara ara geçirdiğim ufak tefek rahatsızlıklarım dışında düzenli bir antrenman performansı sergilemeye çalıştım. İlk haftalar pek başarılı olduğum söylenemez. Bir de ailemin geldiği dönem var ki, o da perte çıktığım dönem oldu diyebilirim. Ancak sonradan toparlamasını bildim.

Bunların dışında değişik bir şeyler yaptığımı hiç hatırlamıyorum. Meğer ne kadar da monoton bir hayatım varmış? Havaların düzelmesini bir an önce istiyorum. En azından mesaim dışında gider sağda solda hava alır biraz stres atarım. Yoksa iş ev, ev iş döngüsü benim kafayı yememe sebep olacak. A bu arada iyi ki aklıma geldi. Senelik iznim var. Aslında onun planlarını da şimdiden yapmam gerekiyor.

İş hayatımda yeni bir arkadaşımız ekibimize katıldı. Böylece yükümüz biraz da hafiflemiş oldu. Kendisi daha ilk günden bize elinden geleni yaparak, ileride iyi bir ekip arkadaşı olabileceğini göstermiş oldu. Umarım ilerleyen dönemlerde daha başarılı işler gerçekleştirip stresimizi biraz daha azaltırız.

Mart ayı hakkında bazı düşüncelerim ve umutlarım var. Bu hayallerin başında ilk olarak havaların düzelmesi geliyor. Bir an önce düzelsin ve huzura kavuşalım. Bunun dışında çok daha disiplinli bir spor gündemi beni bekliyor olacak. Ayrıca ekonomik yönden de pintiliğimin tavan yaptığı bir ay olacak benim için. Çünkü artık boş yere para harcamak istemiyorum. Yaşasın pintilik…

Umarım Mart ayı tıpkı kedilerin yaşadığı gibi sizin için de keyifli ve güzel geçer…

Sevgilerle…