En baştan belirteyim. Ben sade Nescafe seviyorum; şekersiz ve süt tozu olmadan… Fakat başlık ayrılmaz ikililere güzel bir örnek; tıpkı simit ile çay, rakı ile balık ya da iPhone ile şarj aleti gibi…
Evet araya yine APPLE’ı ister istemez soktum. Bilerek yaptığımı düşünenler haklı çıkacak çünkü bilerek yaptım ki konuyu bir noktaya taşımak istiyorum. Marka bağımlılığı ve APPLE aşkı.
İkisinin çok çok farklı şeyler olduğunu tekrar tekrar dile getirmek istiyorum. APPLE tutkusu bambaşka bir sevda, marka bağımlılığı ise farklı bir konu. Günümüzde herhangi bir markaya bağımlı olmayan tek bir insan bile yoktur… Ya da yok denecek kadar azdır. Çünkü yeni nesil pazarlama stratejileri, insanları bu büyülü dünyanın içerisine sokmayı çok iyi bir şekilde başarıyorlar. APPLE’da ise bunu vizyoner lider Steven Paul Jobs çok iyi bir şekilde yerine getirmişti. Ve hala APPLE bunun meyvelerini yemeye devam ediyor…
Marka bağımlılığı konusunda ve APPLE tutkusu konusunda kendimi çok zayıf gördüğümü söylememe hiç gerek yok. Çünkü teknoloji sektöründe APPLE’dan başka bir marka almak kendime ve prensiplerime ihanet olur. Bunun bilincinde olduğum için belki 3 teknolojik ürün alacağıma 1 tane alıyorum ama APPLE alıyorum. Diğer bütün şeylerde ise yine süre gelen bir marka takıntısı ister istemez oluyor. Her ne kadar kendimi sınırlamaya çalışsam da pek başarılı olduğum söylenemez.
Ne kadar saçma ve ezik bir durum olduğunu bildiğim halde marka bağımlısı olmak insanı bazen mutlu bazen de mutsuz yapabiliyor. Sevdiğin bir markanın ürününü almak o an için keyif verici olabilirken, kredi kartı ekstren eline ulaştığında ” büyük bir aptallık etmişim ” demeden duramıyor insan…
Durum her ne kadar böyle olsa da ve ben her ne kadar Nescafe’yi sade içiyor olsam da marka tutkusu günümüz dünyasında artık bir standart olmayı başardı. Ve bu standart hepimizin hayatına yerleşmeyi bildi. Bize de bunun heyecanını ve ardından gelen kabarık fatura üzüntüsünü çekmek kaldı…
Düşüncelerim ve Ben 