Bütün güzel şeyler bir gün mutlaka biter…
Haruki Murakami’nin Sputnik Sevgilim isimli kitabından aklımda kalan bir cümlesi…
Bazen o güzel şeye sahip olduğumuzu dahi bilmiyoruz. Bazen sahip olmak istiyoruz fakat ona hiç ulaşamıyoruz… Bazen de bir ümittir bekliyoruz. Kendi kendimizi avutuyoruz.
Her görüşte derin bir iç çekiş… Bazen sessiz bir bekleyiş. Kimi zaman çekilen bir özlem eşliğinde kendi kendine serzeniş.
Kurtulmak istiyor çoğu zaman tutsaklıktan bu zihin. Zaman su gibi akıp gidiyorken, soruyor kendi kendine; neden hala bu boşa bekleyiş?
Biliyor mu peki; neyin ya da kimin beklendiğini? Geriye bakınca çok uzakta değil gözden kaybolan, o kalplerde uçuşan kelebekler. Ama ömürleri kısa, seni uzun süre de bekleyemezler.
Unutma sakın; tüm o güzel şeylerin mimarı da bizler…
Sevgilerle.
Onur Susan Blog 