Çocuk

– Belki de hiç büyüyemedim. Hep o çocuğu yaşattım içimde. Ama bildiğin odunum. O ayrı bir konu.
– Çocuklar bir tık odundur ama zaten ya. Netlerdir. Dolambaç, taktik bilmezler…

Demişti halbuki bana bir zamanlar. Ona daha en başından itiraf etmiştim yeri geldi mi ne kadar çocuk olabildiğimi. Duygularımın saf ve temiz olabildiğini. Sevdiğim zaman ise sadece kalbimle seveceğimi…

Evet, sevgiyi…
Paylaşabilmeyi…
Mutlu olabilmeyi…
Tıpkı küçük bir çocuğun o saf ve temiz kalbindeki gibi…

Sevgilerle…

“Onur SUSAN”