Deniz… Olabildiğine Huzur Veren.

Aklıma deniz ile ilgili neler geliyor diye sıraladım satır satır. Hayal gücümü zorlayabildiğim kadar zorlamaya çalıştım. İnsanı huzura kavuşturan bir mavi, bazen mutlu hissettiren bazen de kederlendiren bir aşk, bazen de milyarlarca canlının hayat bulduğu bir dünya… Siz ne düşünürseniz düşünün ama ben bugün bambaşka bir denizden bahsedeceğim size.

Bahsedeceğim deniz bir insan değil bunu en baştan hemen belirteyim… O muhteşem güzelliğe sahip, baktıkça huzur bulduğunuz, kıyısında güneşlendiğiniz deniz de değil. Bu deniz tamamen hayalimdeki, beynimin içindeki bir deniz. Mutluluğun ve heyecanın sembolü olan bir rüya.

Gökyüzünün maviliği vurur aslında denizlere öyle değil mi? Hani şu ruhumuzu özgür kılan renk. Baktıkça bizi sakinleştiren, rahatlatan ve düşüncelere daldıran mavi. Denizdir ki, üstünde mutlulukla uçan sevimli kuşlar, kulağınıza gelen o mükemmel dalga sesleri ve mis gibi bir koku… Her daim gördüğünüzde, duyduğunuzda mutlu olduğunuz deniz. Tıpkı o deniz kadar saf ve berrak bambaşka bir deniz düşünün o zaman. Ne dokunabildiğiniz, ne de ulaşabildiğiniz.

Gözlerine bakınca kaybolur insan,
Bir deniz misali anlam katıyorsun insanlara.
Heyecanımın yansıması bu sözlerim,
Biliyorsun aslında, yürek dayanmaz bakınca
O masum suratına.

Ne mavi renktedir benim denizim, sizin bildiğinizden farklı olarak. Her zaman huzur vermez benim denizim, kimi zaman kasırgalara gebe olur, yok eder yaşatmaz. Ama gördüğünde kaybolursun bu dünyadan, bulursun kendini bir rüyanın içinde, en kuytu köşede kısa bir süre olsa bile. O zaman anlarsın o denizin yaşam gücünü nereden aldığını, yanıbaşında duran, aslında birebir yansıması olan bir silüette.

Sevgilerle…