Kısaca 2015 ve Ben

Nereden başlayacağımı tam olarak bilemiyorum açıkçası. Koca bir yılı nasıl özetleyebilir ki insan? Ya da koca bir yılın özeti olabilir mi? Neler yazmam gerekir? Güzel şeyleri mi, yoksa kötü şeyleri mi? Sadece benimle ilgili olan hikayeleri mi yoksa çevremde olan bitenleri mi?  Hangi şekilde olursa olsun bir başlangıç yaparak 2015 yılını anlatmaya başlayalım.

İlk aklıma gelen tıpkı şu an olduğu gibi yeni yıla girerken; 2014 yılının son saatlerinde de sevdiğim müzikleri dinliyor olduğumdu. Aslında bunu bir alışkanlık haline getirdiğimi düşünmeye başladım son birkaç senedir. Evet müzikle huzur buluyorum, rahatlıyorum, kendimden geçiyorum. Ancak yeni yıl dediğimiz kandırmacanın da içine bu şekilde girmek beni çok daha mutlu ve huzurlu yapıyor bunu öğrendim. Çok net hatırlıyorum; U2 – With or Without you, 2014 yılının bitiminde ve 2015’in başlangıcında favori parçamdı. U2 solisti Bono’ya tekrar sevgiler. Ve bu şarkıyı bana hatırlatan Cora’ya…

2015 ayının Ocak ayında en büyük hayallerimden biri kendime bir Vespa almak idi. Evet kesinlikle ikon olan Vespa evden işe giderken benim biricik yol dostum olacaktı. Fakat Ocak ayının dondurucu soğukları ve benim boş şeylere para harcama sevdam bu hayalimin ertelenmesine sebep oldu. Hala aklımın bir köşesinde bu hayalim durmaya ve titreşimler yaymaya devam ediyor. Bu arada biriktirdiğim paralarımın uçmasının en büyük nedeni de kendime iPhone 6 Plus almam olmuştu. (Yine olsun yine alırım. Huzur içinde uyu Steven Paul Jobs)

Şubat ayının en hatırda kalır anısı; akla hayale sığmayan saçma sapan bir tartışma ve geceyi amcamlarda geçirmiş ve stresten kendimi köprüden atmak istediğim o kabus dolu gün olmuştu. Cümleye dökmeye çalışırken bile yeniden sinirlenmeye başladım. Şubat ayı kesinlikle gereksiz bir ay olmuştu.

Mart ayının kısa özeti;
“Bugün hakkında değil ama dün gece hakkında bir kaç satır yazabileceğimi düşünüyorum… “
Bira
Bol bol öpüşme
Sevişme
Yorgunluk
ve uyku…

Nisan ayının monoton geçtiğini dijital günlüğüme bakarak hatırlıyorum. Fakat Nisan ayında bol bol amca ziyareti yapmışım. Aslında hemen belirtmek isterim; amcamla beraber kahve keyfimiz çok eğlenceli oluyor. Onunla kahve eşliğinde sohbet etmek ve nasihatler dinlemek hayatıma tecrübe katıyor.

Mayıs ayı iş hayatım açısından çok sıkıntılı başladı. SMS göndermeme yasası denilen saçma sapan bir durum bizim hem data alamamamızı, hem mevcut dataları arayamamamızı ve bunun akabinde de satışlarımızda kötü grafikler çizmemize sebep olmuştu. Mayıs ayı kara kara nasıl satış yapacağımızı ve data toplayacağımızı düşünüp durmuştuk. Sonrası mı? Tabi ki güzelim ülkemde kurallara uymak da neymiş? Hala telefonuma bilmediğim yerlerden onlarca mesaj geliyor… Güzelim memleketim, durmak yok “yolmaya” devam. Hüloloooo!

Haziran ayının hatırda kalır en önemli konusu Apple’ın yeni yazılımlarını tanıtması oldu. ABD’deki konferansı internetten yine İngilizcem olmadığı halde ekrana mal mal bakarak canlı olarak izlemiştim. Tim Cook’un sahneye çıkışı her ne kadar Steve kadar ihtişamlı olmasa da Apple benim için hayatımın en önemli tutkusu olmaya devam ediyor. Ve böyle de devam edecek.

Temmuz ayının en güzel olayı, Ben, Diyar, Hasan, Mertcan ve Dido ile Hasan’lara gidip sabaha kadar içmek, sarhoş olmak ve oynamak olmuştu. Kesinlikle mükemmel bir gece olmuştu. Evet çok fazla içmiştim ve evet gece uyanıp sağa sola kusmuştum 🙂 Ertesi günü Wakeboard yapmaya gittiğimizde ise ben gün bitene kadar şezlonglarda uyumuştum. Bu satırları yazarken yine tebessüm ettim. O ekibe buradan tekrar sevgiler.

Ağustos’a mı geldik? Aman tanrım. 31 Temmuz’da Apple Watch Türkiye’ye giriş mi yapmıştı? Nasıl yani Zorlu Center’da sabahın köründe kuyruğa mı girdik? Yok canım? Yoksa daha günün ilk saatlerinde “zamanı yeniden tanımlayan “ o cihaza mı kavuştuk? Evet Ağustos olmayabilir, 31 Temmuz olabilir ama Ağustos ayı Apple Watch’umu keşfettiğim bir ay oldu. Hala bu cihazıma aşığım. Ayrıca Ağustos ayında Çanakkale’ye ailemin yanına gitmiştim. Mükemmel bir hafta geçirdikten sonra yorucu mesai hayatıma başlamıştım.

Eylül ayı (her ne kadar doğduğum ay olsa da) senelik izin dönüşünün sonrasındaki ay olduğu için hep sancılı geçmişti. Mesailerim yorucu ve bir o kadar da sıkıcıydı. İzin günlerimde durmadan kitap okuyor ve internette makalelere bakıp duruyordum. Kesinlikle sıkıcı ve bir o kadar da monoton bir ay olmuştu. Doğum günüm mü? Evet kulüpte mükemmel bir kutlama yapmıştı arkadaşlarım. Evet 30’a varmıştık. Evet biraz olsun büyümüştük. Hayır, hala olgunlaşmamıştık. Evet hala koca bir çocuktuk…

Ekim ayı vatandaşlık işlemleri ile uğraştığım bir ay olmuştu. Aslında bu ay ile ilgili yazacak pek bir olay olmamıştı. Sadece “kendim ve hayallerim” vardı. Bu ay mesaim ile ilgili hatırda kalır en ilginç olay satışta bulunan Yaso’nun eğitmenliğe adım atması olmuştu. Şimdi yeni mesleğinde mutlu mesut ilerliyor. Kendisine de buradan sevgiler.

Kasım ayına geldik… Ne çabuk da geçti zaman 🙂 Kasım ayı yeni insanlarla tanıştığım bir ay oldu demeliyim. Kasım’da aşk başkadır diyemiyorum. Çünkü aşka inanmıyorum. Ve inanmamaya da sanırım devam edeceğim. Büyük konuşmak istemiyorum. Kasım ayına dönersek, kota vurduğumuz ve keyifli geçirdiğimiz bir ay oldu.

Geldik mi yılın son ayına. Aralık ayı ne mi oldu? Kalan senelik iznimi kullanıp bol bol dinlendiğim ve yeni yılı umutla beklediğim bir ay oldu. Yeni yıla gireceğimiz şu son saatlerde 2016’nın benim için mükemmel geçeceğini biliyorum.

Ve diliyorum ki; sizin için de “mükemmel” bir yıl olsun.

Sevgilerle…